De categorie Nederlandse wijn is onder te verdelen in twee subgroepen: wijn en cepage wijn. Onder ‘wijn’ vallen de in Nederland geproduceerde wijnen die niet voldoen aan de eisen voor een cepage- of kwaliteitswijn. Wijnen uit deze categorie mogen op het etiket geen oogstjaar en druivenras vermelden. Cepage wijn wordt geproduceerd van in Nederland verbouwde druivenrassen die vermeld staan op de lijst van de Organisation International de la Vigne et du Vin (OIV).
Bij cepage wijn geproduceerd van één druivenras moet de wijn voor minstens 85% uit deze variëteit bestaan. Bij een wijn op basis van twee of meer druivenrassen dient de wijn voor 100% uit deze druivenrassen te bestaan. De druivenrassen moeten altijd in volgorde van aandeel op het etiket staan. Bovendien moeten de druivenrassen en het oogstjaar verplicht op het etiket worden vermeld.
Kwaliteitswijn BOB en BGA

In de Europese verordeningen voor streekproducten is vastgelegd dat wijnen uit een specifiek gebied een bescherming van geografie (BGA) of -oorsprong (BOB) kunnen verkrijgen. In de wijnindustrie wordt verondersteld dat wijnen uit een specifiek gebied veelal van hogere kwaliteit zijn. Dit lijkt deels samen te hangen met de regels voor wijnproductie, die strenger zijn bij kwaliteitswijn dan bij bijvoorbeeld cepage wijn.
Voor BGA wijn in Nederland geldt dat de wijn gemaakt moet zijn van in Nederland verbouwde druivenrassen. Om een aanduiding te krijgen dient de wijn voor 85% te bestaan uit druivenrassen die in het genoemde geografische gebied zijn geteeld. In Nederland hebben alle provincies hun eigen BGA en in 2018 was 78% van de in Nederland geproduceerde wijn van het type BGA wijn.
Beschermde Geografische Aanduiding (BGA)
Een BGA-wijn moet gemaakt zijn van druivenrassen die in Nederland verbouwd zijn. Elke provincie in Nederland heeft een BGA, dus Limburg is daarmee ook een BGA. De RVO (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) publiceert een lijst met toegestane rassen in Nederland. Verder moet 85% uit het beschreven geografische gebied komen. Het herkomstgebied van de druiven is groter dan bij een BOB-wijn. Wijnmakers hebben ook wat meer ruimte om druivenrassen te gebruiken die van origine niet uit de regio komen. In de regels en voorschriften van de BGA staat overigens wel heel precies aangegeven wat is toegestaan en wat niet. 78% van alle Nederlandse wijnen was in 2018 een BGA-wijn. De gangbare benaming ervoor is landwijn
Aanvullende eisen voor de Beschermde Oorsprongs Benamingen (BOB)
Aanvullend stelt de BOB nog eisen aan o.a. de maximale opbrengst per hectare, ( De gemiddelde maximale opbrengst in het jaar is beperkt tot 60 hl/ha voor rode wijn van Pinot Noir, 75 hl/ha voor witte of rosé wijn van Pinot Noir, 80 hl/ha voor wijn van de rassen Pinot Blanc, Pinot Gris, Riesling, Gewürztraminer, Auxerrois en Chardonnay en 85 hl/ha voor wijn van de rassen Rivaner/Müller-Thurgau en Dornfelder)
Het alcoholgehalte ( Het minimum soortelijk gewicht van de most dient 1070 g/l te bedragen, overeenkomend met een natuurlijk TAV van 9% vol. van de wijn en de wijze van vinificatie)
De wijnen zullen daarnaast een organoleptische keuring moeten ondergaan, voor zij als BOB-wijn op de markt gebracht mogen worden. Dat zijn nogal wat vereisten, maar het streven van ons is dan ook dat de BOB Mergelland bekend zal staan om de betrouwbare, hoge kwaliteit van zijn wijnen.
BOB in Nederland

Nederland kent sinds 2019 vijf voor in Nederland geproduceerde wijn geldende beschermde oorsprongsbenamingen (BOB):
- Maasvallei Limburg,
- Mergelland,
- Oolde,
- Vijlen en
- Ambt-Delden.

Wijnen geproduceerd in deze gebieden moeten voldoen aan specifieke regels. Voor alle gebieden geldt dat de wijnen voor 100% moeten bestaan uit druivenrassen die in het geldende gebied zijn geteeld. Daarnaast mogen het alleen druivenrassen zijn van de echte wijnstok (Vitis vinifera), in tegenstelling tot zogenoemde ‘hybride’ druivenrassen. De gebieden hebben ieder een uniek terroir, dit maakt bijvoorbeeld dat bepaalde druivenrassen zich daar goed kunnen ontwikkelen en de wijnen een hogere typiciteit kennen.
Wijnkeuring
De Nationale Wijnkeuring wordt sinds 2003 georganiseerd door Stichting Wijninstituut Nederland (WIN) in samenwerking met het Wijngaardeniersgilde en het Productschap Wijn. De Nederlandse wijnen worden gekeurd aan de hand van een internationale keuringssysteem van de Organisation International de la Vigne et du Vin (OIV). Door minimaal 15 erkende wijnproevers worden Nederlandse en Belgische wijnen getest en beoordeeld. In 2010 werden voor het eerst vier gouden medailles uitgedeeld.
Naast de medailles wordt een WIN-keurzegel toegekend dat is bedoeld om aan de consument te laten zien welke Nederlandse wijnen van goede kwaliteit zijn. Sinds 2012 worden ook Belgische wijnen gekeurd en per 2013 is de keuring hernoemd tot ‘Wijnkeuring van de Lage Landen’.
Uitslagen Wijnkeuring van de Lage Landen 2020
Jaarlijks wordt de Wijnkeuring van de Lage Landen georganiseerd, waarbij de wijnen van Belgische en Nederlandse wijngaarden worden gekeurd. Deze keuring wordt door Stichting Wijninstituut Nederland (WIN) georganiseerd. In
dit boekje wordt de keuring beschreven met de organisatie, de deelnemers en de uitslag. Daarnaast is een beschrijving van de meest gebruikte druivenrassen in de wijnen van deze keuring.
De Limburgse wijnen en wijngaarden vielen ruim in de prijzen:

9 Deelnemende Limburgse wijngaarden
80 Deelnemende wijnen
7 Gouden medailles
21 Zilveren medailles
26 Bronzen Medailles
Voor de uitslagen van de wijnkeuring 2020 kijk op deze website

bronnen: Wikipedia en www.wijn.nl